Zelfvertrouwen
Weet je nog hoe het voelde toen je je als achtjarige voor het eerst een spreekbeurt moest houden? Ik wel; samen met een vriendinnetje ging ik als eerste van de groep een spreekbeurt houden over molens. Aan de voorbereidingen lag het niet; naar de bieb (internet bestond nog niet), plaatjes en informatie zoeken en als klap op de vuurpijl een ‘echte’ minimolen meegenomen omdat het oog ook wat wil!
Ik weet niet hoe lang de spreekbeurt eigenlijk moest duren, maar volgens mij waren we binnen vijf minuten klaar en dat vond de leerkracht toch wel een beetje kort…
Ik herinner me nog dat we niet veel verder kwamen dan verschillende soorten molens aan onze klasgenootjes te laten zien (met naam, standplaats en hoe oud, dat dan weer wel..!) en dat we zaten te bibberen van de zenuwen achter ons tafeltje.
De leerkracht was van het aardige soort, sprak ons bemoedigend toe en stelde voor om de spreekbeurt nog een keertje te houden en dan wat meer inhoudelijke informatie te verschaffen aan onze klasgenootjes (die waren al lang blij dat zij nog niet hoefden, volgens mij…J )
Zo gezegd, zo gedaan; het ging stukken beter dan de eerste keer, maar gek genoeg kan ik mij van die tweede keer niet zoveel meer herinneren… We hadden die tweede keer in elk geval wel meer zelfvertrouwen gekregen en konden ook echt iets inhoudelijks vertellen over molens aan onze klasgenootjes, naast de plaatjes en de minimolen.
Met het cijfer dat we kregen, waren we dik tevreden!
Zelfvertrouwen; sommigen zijn er mee geboren, anderen moeten veel moeite doen om een klein beetje zelfvertrouwen te hebben en te houden.
Vaak begint het al met hoe je naar jezelf kijkt; mag je er zijn van jezelf of zijn er allerlei mitsen en maren en vind je jezelf niet goed genoeg voor veel dingen?
Dit zelfbeeld heeft veel invloed op je zelfvertrouwen, maar ook de reacties van anderen op jou missen hun effect niet. Word je bijvoorbeeld in je omgeving gestimuleerd om dingen te ontdekken, de gelegenheid geboden om het nog een keer te proberen als iets een keertje niet lukt (zoals bij mijn spreekbeurt over molens)? Het helpt om steeds meer zelfvertrouwen te krijgen en de uitdagingen in je leven aan te gaan.
In mijn praktijk durfde een verlegen kind van acht jaar geen spreekbeurt te houden in de klas. Door met haar te kijken naar zichzelf (zelfbeeld) en in te gaan op de verschillende emoties (hoe voel en doe je als je boos, blij, verdrietig, verlegen, bang bent en hoe kun je dat ook anders doen?) oefende het kind stapje voor stapje het zelfvertrouwen. Om goed voorbereid te zijn, is de spreekbeurt in mijn praktijk eerst nog voor een heleboel speelgoedknuffels gehouden (en die waren héél tevreden!). In de klas mocht er nog een vriendinnetje in de buurt zitten voor morele steun en is uiteindelijk de spreekbeurt gehouden en waren de reacties zeer positief.
Met deze fijne ervaring is het zelfvertrouwen weer een stukje groter geworden; mooi om te zien!